Hoe bereikt nul drijfkabel onderwaterkabel nul drijfvermogen in water?

Het drijfvermogen balansontwerp vanZero drijfvermogen onderwaterkabelis gebaseerd op de precieze matching van materiaaldichtheid en vloeistofstatica. De essentie is om een ​​massa -dynamisch evenwichtssysteem van meervallen met meerdere samengestelde materialen vast te stellen. De structuur vanZero drijfvermogen onderwaterkabelNeemt het principe van gradiëntdichtheidsverdeling aan, waardoor een concentrische cirkel -topologie wordt gevormd met afnemende dichtheid tussen de kernlaaglaag van de geleider, de isolerende mediumlaag en de beschermende mouw, zodat de bulkmodulus van elke laag materiaal overeenkomt met de compressiecoëfficiënt van zeewater. De kernlaag maakt gebruik van op metaal gebaseerde composietmaterialen om de volumemassa van de eenheid te verhogen, en de buitenste laag introduceert een airbagstructuur met gesloten cel door microporeuze polymeren om de dichtheidsschommelingen te compenseren die wordt veroorzaakt door de verandering in de waterdieptedruk door volume-expansiecoëfficiëntafstelling.

De waterabsorptiecontrole van het materiaal is de sleutel tot het bereiken van langdurige drijfstabiliteit vanZero drijfvermogen onderwaterkabel. De beschermende laag maakt gebruik van een verknoopt polymeernetwerk om een ​​moleculair zeefeffect te construeren, waardoor watermoleculen vrij diffunderen, maar de penetratie van isolatoren blokkeren, waardoor de gas-vloeistof tussenspanning van de interne poriën wordt gehandhaafd.

Het thermodynamische compensatieontwerp wordt bereikt door het synergetische effect van faseveranderingsmaterialen en geleider Joule -warmte. Wanneer de omgevingstemperatuur fluctueert, absorbeert of laat het faseveranderingsmateriaal latente warmte op om het thermische expansie- en contractie -effect van het materiaalvolume in evenwicht te brengen. De magnetostrictieve elementen zijn ingebed in de beschermende laag, die de houdingsveranderingen van de compensatie van deZero drijfvermogen onderwaterkabelveroorzaakt door de verstoring van het geomagnetische veld door de Lorentz -kracht, waardoor de stabiliteit van de ruimtelijke configuratie wordt gehandhaafd.